Աղքատները հույսը
չեն կորցնում`
չնայած դժբախտություններին, որոնք
թափվում են
նրանց գլխին:
Սերն ուժգնանում
է ոչ
թե սիրածի
ներկայությունից, այլ
բացակայությունից:
Երբ հանդիպում
ենք ինչ-որ մեկի
ու սիրահարվում, թվում է,
թե ամբողջ
աշխարհը միաբան
է մեզ
հետ. ես
հասկացա դա
այսօր մայրամուտին: Բայց եթե
ինչ-որ
բան այն
չէ, ապա
ամեն բան
խորտակվում է
ու չքանում:
Իմ նպատակն
է հասկանալ,
թե ինչ
է սերը:
Գիտեմ, որ
երբ սիրում
էի, ես
զգում էի,
որ ապրում
եմ:
Թեև իմ
նպատակն է
հասկանալ` ինչ
է սերը,
ու թեև
տառապել եմ
նրանց պատճառով,
ում նվիրել
եմ սիրտս,
ես հստակ
գիտակցում եմ,
որ նրանք,
ովքեր հուզել
են հոգիս,
չեն կարողացել
արթնացնել մարմինս,
իսկ նրանք,
ովքեր դիպել
են մարմնիս,
չեն կարողացել
հասնել հոգուս:
Գեղեցկությունը հավերժ
չէ:
Առանց սխալների
առաջ չես
գնա:
Եթե ես
պետք է
հավատարիմ լինեմ
ինչ-որ
մեկին կամ
ինչ-որ
բանի, ապա
պետք է
նախ հավատարիմ
լինեմ ինքս
ինձ:
Նա, ով
կորցրել է
այն, ինչ
իրենն է
համարում, ի
վերջո հասկանում
է, որ
իրեն ոչինչ
չի պատկանում:
Գիտե՞ս, աղջի՛կս,
ավելի լավ
է դժբախտ
լինել հարուստի
հետ, քան
երջանիկ` աղքատի
հետ:
