Ուինսթոն Չերչիլ

Սըր Ուինսթոն Չերչիլ (ծնվել է 1874թ. նոյեմբերի 30-ին, մահացել՝ 1965թ. հունվարի 4-ին), Նա եղել է Նոբելյան մրցանակի դափնեկիր:

Պատանեկություն
Ուինսթոն Չերչիլը ծնվել է Մարլբորո հերցոգների Բլեինհեիմ պալատում։ Նրա հայրը՝ լորդ Ռենդոլֆ Սպենսեր Չերչիլը, ճանաչված քաղաքական գործիչ էր և Պահպանողական կուսակցության անդամ։ Ուիսթոնի մայրը՝ Ջեննի Ջերոմը, ամերիկյան հարուստ ձեռնարկատիրոջ դուստր էր։ Արդեն մեկ տարեկանից Ինչպես ընդունված է շատ արիստոկրատ ընտանիքներում, դեռ մեկ տարեկանից Ուինսթոնի մասին հոգ էր տանում իր դայակը, ում նա սովորաբար  «Պառավ կին» էր անվանում։ Ութ տարեկանում նա ընդունվում է Սենտ Ջորջ նախակրթական, որից հետո տեղափոխվում է Բրայտոն: 1886թ. նա թոքաբորբով է հիվանդանում, այդ ժամանակ նրա ծնողները որոշում են նրան ուղարկել Հարոու դպրոց։ Հարոու դպրոցում սովորելիս 1889 թ, Ուինսթոնին փոխադրում են հատուկ զինվորական թեքումով դասարան։ Պատանի Ուինսթոնը դպրոցում այն տասներկու աշակերտներից մեկն էր, որոնք կարողանում են հանձնել ավարտական քննությունները բոլոր առարկաներից, հատկապես նրա մոտ դիտվում է բարձր հետաքրքրություն պատմության հանդեպ, իսկ 1892 թ նա սուսերամարտից դառնում է դպրոցի չեմպիոն։ 1893 թ Ուիսթոն Չերչիլն ընդունվում է Սանդհարսթի Թագավորական ռազմական ակադեմիա: Մոտ մեկ տարի ակադեմիայում ուսանելուց հետո, 1895 փետրվարի 2-ին նա ստանում է կրտսեր լեյտենանտի կոչում, նույն այդ տարում էլ նա կրում է երկու ծանր կորուստ՝ մահանում են նրա հայրը և սիրելի դայակը։

Իտալիայի դեմոկրատական կուսակցություն

Իտալիայի դեմոկրատական կուսակցությունը ձախակողմյան կողմնորոշում ունեցող կուսակցություն է: Կուսակցության առաջնորդը 2009թ. հոկտեմբերի 25-ից հանդիսանում է Պիեռ Լյուիջի Բերսանին: Կուսակցությունը հանդիսանում է 1995-2007թթ. «Ձիթապտղի շյուղ» կուալիցիայի հետնորդը, որը կորցրել էր ընտրողների վստահությունը:

Կուալիցիայի մեջ մտած կուսակցությունները պայմանավորվեցին նոր քաղաքական ուժի ստեղծման մասին, անմիջապես 2006թ. Պառլամենտական ընտրություններից հետո 2007թ. հոկտեմբերի 14-ին կայացավ կուսակցության առաջին համագումարը, որը արդյունքում ձայների 75%-ով նախագահ ընտրվեց Ռիմա Վոլտեր Վելտրանիին:

2009թ. փետրվարին Վոլտեր Վելտրանին հրաժարան տվեց, իսկ նրա փոխարեն ժամանակավոր պաշտոնակատար նշանակվեց Պարիս Ֆրանջեսկին: 2009թ. հոկտեմբերի 25-ին կայացավ քարտուղարի երկրորդ բաց ընտրությունը, որում արդյունքում հաղթեց Պիեռ Լուիջի Բերսանին:

Թարգմանություն հետևյալ կայքից՝ http://ru.m.wikipedia.org/wiki/%D0%94%D0%B5%D0%BC%D0%BE%D0%BA%D1%80%D0%B0%D1%82%D0%B8%D1%87%D0%B5%D1%81%D0%BA%D0%B0%D1%8F_%D0%BF%D0%B0%D1%80%D1%82%D0%B8%D1%8F_(%D0%98%D1%82%D0%B0%D0%BB%D0%B8%D1%8F)

Վիրտուալ կյանքի դրական և բացասական կողմերը

Գիտության զարգացման հետ զուգընթաց մարդիկ փոխվում են: Մենք ապրում ենք 21-չդ դարում և այսօր յուրաքանչյուր մարդ կախված է համակարգչից և ինտերնետից: Տաս մարդուց իննը գրանցված են որևէ սոցիալական կայքում: Մարդիկ ակամա դարձել են ինտերնետի գերին և նույնիսկ այդ ամենը գիտակցելով չեն կարողանում փոխվել: Իմ կարծիքով յուրաքանչյուր բնագավառում մարդիկ պետք է զարգացած լինեն, սակայն ամեն ինչ ունի չափ ու սահման: Ամեն օր համակարգչի օգտագործումը վնասում է մարդու առողջությունը: Ւմ կարծիքով, եթե մարդ որևէ սոցիալական կայքում գրանցված է, ապա պետք է այն ճիշտ օգտագործի: Կարծում եմ մարդ պետք է որոշ ժամանակ տրամադրի իր հաճույքներին, սակայն ներկայումս երիտասարդության մեծ մասը իր ամբողջ օրը տրամադրում է հաճույքին: Վերջին ժամանակներում հաճախ եմ լսում, որ երիտասարդներ են մահանում և, երբ հարցնում ես, թե որն է եղել պատճառը և լսում ես  համակարգիչը պատասխանը հասկանում ես, որ մեր վիճակը ծանր է: Ցավալին այն է, որ այդ ամենը լսելով դիմացինը որևէ դաս չի քաղում:
Գլխավոր նախապայմանն այն է, որ մարդ պետք է գիտակցի, որ այդ ամենը վնասում է իր առողջությունը:
Սակայն ինտերնետը նաև դրական կողմեր ունի: Դրականն այն է, որ մենք հաղորդակցվում ենք մեր ընկերների, բարեկամների հետ: Նոր ընկերներ ենք ձեռք բերում: Սակայն այս ամենի հետ մեկտեղ պետք է աչալուրջ լինենք, որովհետև սոցիալական կայքերը կարող են վնասել մեզ:
Մենք հայտնվել ենք ճահճուտում:

Քաղաքական կուսակցությունները օգնում, թե՞ խանգարում են մեզ

Քաղաքական կուսակցությունը ընդհանուր նպատակով ու շահերով միավորված մարդկանց որոշակի խումբ է: Կուսակցությունները կարևոր դեր ունեն պետության ու քաղաքացիական հասարակության մեջ կապ հաստատելու և քաղաքական բնագավառում բնակչության տարբեր խավերի ու խմբերի շահերը ներկայացնելու գործում:
Այսպես է տրվում կուսակցության սահմանումը: Արդյո՞ք այս սահմանումը համապատասխանում է ՀՀ-ում գործող կուսակցություններին: Իմ կարծիքով այստեղ նույնիսկ կուսակցության անդամները չգիտեն, թե ինչու են իրենք հավաքվել տվյալ խմբում: Այս սահմանումը Հայաստանում չի կարող գործել: Խիստ կասկածում եմ, որ ՀՀ-ում կուսակցությունները քաղաքացիների և պետության միջև կապ են հաստատում: Այստեղ կուսակցությունները հիմնականում ստեղծված են այլ նպատակներով, որոնք մեզ անհայտ են: Սակայն մի բան հստակ կարող ենք ասել, որ կուսակցությունները մեզ չեն օգնում, այլ՝ խանգարում: Ինչու՞ են մարդիկ սիրում իրենք իրենց խաբել: Երբևէ ինքներս մեզ հարցրել ենք, թե արդյո՞ք կուսակցությունները օգնում են մեզ: Այս հարցի մասին մի փոքր մտածելուց հետո մարդիկ կպատասխանեն, որ ոչ չեն օգնում, իհարկե, բացի այն մարդկանցից, ովքեր որևէ կուսակցության անդամ են:

Հայ հասարակության թերությունները

Կյանքում ոչինչ և ոչ մի բան լիարժեք չէ: Հասարակությունը ևս թերություններ ունի: Յուրաքանչյուր հասարակության խնդիրներն ու թերությունները տարբեր են: Ես գտնում եմ, որ հայ հասարակությունը բազմաթիվ թերություններ ունի: Այդ թերություններից են օրինակ բամբասկոտությունը, պառակտվածությունը: Ինձ համար այս երկուսը գլխավորներն են: Դարեր ի վեր հայերի մեջ պառակտվածություն է եղել: Նույնիսկ կարևոր գործողություններ կատարելու ժամանակ, երբ այդ որոշումից կախված են եղել հազարավոր մարդկանց կյանքեր` միասնականություն չի եղել: Ո՞րն է պատճառը, ի՞նչ է մենք միասնական չենք կարող լինել:

Իմ երազանքների իդեալական պետությունը

Իդեալական պետություն, իհարկե, գոյություն չի ունեցել և չի էլ ունենա: Եվ քանի դեռ այդ իդեալականը գոյություն չունի, մենք ենք մեզ համար ստեղծելու այն: Իդեալական ոչինչ չկա, սակայն մեք ամեն օր և անընդհատ ստեղծում ենք մեզ համար իդեալնական իրեր, վայրեր, մարդիկ: Մեզնից յուրաքանչյուրն յուրովի է պատկերացնում այն: Իմ իդեալական պետության մեջ կյանքը կլիներ հեշտ, հանգիստ, իդեալական: Ես միշտ իմ մտքերում իդեալներ եմ ստեղծում, ապրում եմ երազելով դրանց մասին: Այդ երազանքներից մեկն 
էլ պետությունն է:

Ինչի համար է տրված իշխանությունը

Աֆորիզմներ իշխանության մասին

Իշխելով ուրիշներին` մարդը կորցնում է սեփական ազատությունը: 

Ֆրենսիս Բեկոն

Որքան ավելի մեծ է իշխանությունը, այնքան ավելի վտանգավոր է նրա չարաշահումը:

Էդմունդ Բյորք

Ուժեղի իրավունքը ամենամեծ իրավազրկությունն է:

Էբներ Էշենբախ

Ոչ ոք բնությունից իրավունք չի ստացել կարգադրելու ուրիշներին:

Դիդրո

Արտոնության մերժումը իրավունքների սահմանափակում չէ:

Կուպերր

«Բռունցքի իրավունքը» նույնքան անհեթեթ է, որքան, ասենք, կլոր քառակուսին կամ քառակուսի շրջանը:

Ջեյմն

Նվիրատվություն, կտակ, ժառանգություն

ՆՎԻՐԱՏՎՈՒԹՅՈՒՆ

Հոդված 595.

Նվիրատվության պայմանագրի ձևը

1. Նվիրատվության պայմանագիրը կնքվում է գրավոր:

2. Անշարժ գույքի նվիրատվության պայմանագիրը ենթակա է նոտարական վավերացման:

Հոդված 596.

Անշարժ գույքի նվիրատվության պայմանագրով սեփականության իրավունքի փոխանցման պետական գրանցումը

Անշարժ գույքի նվիրատվության պայմանագրով սեփականության իրավունքի փոխանցումը ենթակա է պետական գրանցման:

Հոդված 598.

Նվիրատվությունն արգելելը

Արգելվում է`

1) մանկահասակների և անգործունակ ճանաչված քաղաքացիների անունից նրանց օրինական ներկայացուցիչների կատարած նվիրատվությունը.

2) պետական, ինչպես նաև տեղական ինքնակառավարման մարմինների ծառայողներին` նրանց պաշտոնեական դիրքի կամ ծառայողական պարտականությունների կատարման առնչությամբ նվիրատվությունը.

3) առևտրային կազմակերպությունների միջև հարաբերություններում նվիրատվությունը.

4) օրենքով կարող են սահմանվել նվիրատվությունն արգելելու այլ դեպքեր: