Հերման Հեսսեի մտքերից

1.    Не надо так говорить о животных. Конечно, они часто бывают страшные, но всё-таки они куда более настоящие, чем люди.

Պետք չէ կենդանիների մասին այդպես արտահայտվել: Նրանք հաճախ սարսափելի են լինում, այնուհանդերձ, նրանք ավելի իրական են, քան մարդիկ:

2.    Каждый человек считает страдания, выпавшие на его долю, величайшими.

Ամեն մարդ իրեն հասցրած տառապանքը համարում է առավելագույնը:

3.    Если мы можем сделать человека счастливей и веселее, нам следует это сделать в любом случае, просит он нас о том или нет.

Եթե կարող ենք մարդուն դարձնել ուրախ և երջանիկ, անկախ նրանից նա խնդրում է, թե ոչ, պետք է անենք այդ:

4.    Есть ли смысл в жизни? Если есть, тогда почему, когда рождается ребенок, он не смеется, а плачет?

Կա արդյո՞ք կայնքի իմաստ: Եթե կա, ապա ինչու է երեխան ծնվելիս լացում, այլ ոչ թե ծիծաղում:

5.    ...если тебе непременно нужно чье-то разрешение на твое удовольствие, тогда ты действительно бедняга.

Եթե քեզ անպայման անհրաժեշտ է ինչ-որ մեկի թույլատրությունը քո հաճույքի համար, ապա դու իսկապես խղճալի ես:

6.    Животные более настоящие, чем люди. Они не хотят тебе льстить, не хотят производить на тебя какое-то впечатление. Ничего показного. Какие они есть, такие и есть, как камни и цветы или как звезды на небе.

Կենդանիները ավելի իրական են, քան մարդիկ: Նրանք չեն ցանկանում քեզ  քծնել, չեն ցանկանում քեզ վրա տպավորություն թողնել, ցուցադրական ոչինչ, ինչպիսին նրանք կան, այնպիսին են ներկայանում. ինչպես քարերը, ծաղիկները կամ աստղերը երկնքում:

7.    ты слишком много ищешь; из за чрезмерного искания ты не успеваешь находить.

Դու շատ ես փնտրում և անչափ շատ փնտրելով ոչնչի չես հասնում:

8.    Истинной живут, её не преподают

Իրականությունով ապրում են, նրանով չեն դասավանդում:

9.    "Знание можно передать, мудрость же - никогда. Её можно найти, ею можно жить, ее можно сделать своим парусом, ею можно творить чудеса, но облечь ее в слова, научить ей кого-либо невозможно."

Գիտելիքները կարելի է փոխանցել, իմաստությունը` երբեք: Այն կարելի է գտնել, նրանով կարելի է ապրել, այն կարելի է քո առագաստը դարձնել, նրանով կարելի է հրաշքնր գործել, բայց այն բառեր դարձնել և սովորեցնել որևէ մեկին` անհնար է:

10. Жизнь всегда ужасна. Мы не виноваты, и все-таки мы в ответе. Родился - и уже виноват.

Կյանքը միշտ սարսափելի է: Մենք մեղավոր չենք, այնուհանդերձ մենք ենք պատասխանատու: Ծնվել ես և արդեն մեղավոր ես:

11. Сколько времени я потратил и все еще трачу на учение, а пришел лишь к тому выводу, что ничему нельзя научиться.

Որքան ժամանակ ես ծախսեցի և դեռ ծախսում եմ սովորելու վրա, բայց եկա այն համոզման, որ ոչինչ սովորել չի կարելի:

12. Это не моё и не твоё дело – выступать против веры того или иного человека с утверждением, что верит он в ложь и галиматью.

Մարդու ճակատագիրը և կոչումը ոչ միշտ են նրա կոչումը բնորոշում:

13. Оказалось, что быть одному и быть независимым - это уже не его желание, не его цель, а его жребий, его участь.

Դա ոչ իմ, ոչ էլ քո գործն է` հակադարձել այս կամ այն մարդու հավատին, համոզմունքով, որ նա հավատում է ստին և անմտությանը:

14. Неужели ты серьезно полагаешь, что твои ошибки могут избавить твоего сына от подобных же ошибок?

Պարզվում է, որ լինել միայնակ և անկախ, դա արդեն ցանկություն ու նպատակ չէ, այլ` ճակատագիր:

15.  Неужели ты серьезно полагаешь, что твои ошибки могут избавить твоего сына от подобных же ошибок?

Միթե՞ դու կարծում ես, որ քո սխալները կարող են երեխայիդ հետ պահել նմանատիպ սխալներից:

www.livelib.ru/author/583/quotes/~5