բնակչությունը 38,62 մլն մարդ 2004 թ.
Լեհաստանի որպես պետություն առաջացման տարեթիվ ընդունված է համարել 966 թվականը, երբ Միեշկո 1 իշխանը ընդունեց քրիստոնեություն: Գորցող սահմանադրությունն ընդունվել է 1952թ.-ին:
Լեհաստանի դիրքը բարենպաստ է,
սահմանակից է տենտեսապես զարգացած երկրների հետ: Նրա միջով են անցնում Բալթիկ, Սև
և Միջերկրական ծովերի նավահանգիստներըԱրևմտաեվրոպական, Կենտրոնական և Արևելյան
Եվրոպայի երկրներին կապող բանուկ ճանապարհները: Արևմուտքից սահմանակցում է Գերմանիային, հարավից՝ Չեխիային և Սլովակիային, արևելքից՝ Ուկրաինային և Բելառուսին, հյուսիս–արևելքից՝ Լիտվային և հյուսիսի մի փոքր հատվածում Ռուսաստանի Կալինինգրադի մարզի հետ։ Բացի դրանից կիսում է ծովային սահմանը Դանիայի և Շվեդիայի հետ։
Լեհաստանը տարածքով և բնակչության
քանակով Կենտրոնական և Արևելյան Եվրոպայի ամենամեծ պետությունն է: Տարածաշրջանում
առաջին տեղում է համախառն ներքին արդյունքով, արտահանման և ներմուծման ծավալներով,
էլեկտրաէներգիայի արտադրությամբ, քարածխի և գորշ ածխի պաշարներով և հանույթով,
հացահատիկի, մսի արտադրությամբ, ավտոպարկի մեծությամբ: Երկիրը բաժանված է 16 մարզերի՝ վոյեվոդությունների, որոնք իրենց հերթին բաժանվում են պովիատների և գմինաների։
Լեհաստանի տարածքի 90 % հարթավայրեր
են: Ընդերքը հարուստ է էներգակիրներով, մետաղներով, քիմիական հումքով: Քարածխի երկրաբանական
պաշարները կազմում են120-140 մլդ տոննա, իսկ իրականը` 12,1 մլդ տոննա: Այս
ցուցանիշով երրորդ տեղն է Եվրոպայում: Քարածխի խոշոր ավազաններն են Վերին
Սիլեզիան, Ստորին Սիլեզիան, Լյուբլինը: Գորշ ածխի ավազաններն են Ժիտովը, Կոնին
Վրոցլավը: Քանակական և որակական առումով
առաջինը Վերին Սիլեզիան է, այնտեղ քիչ է մոխրի և գազի պարունակությունը:
Մետաղային ռեսուրսներից հարուստ է
պղնձվ, կապարով, ցինկով, երկաթաքաչով (քիչ քանակությամբ): ՀԱրուստ է նաև ծծմբի,
կերակրի աղի, շինանյութերի, գրանիտի, բազալտի պաշարներով:
Կլիման
Կլիման բարեխառն ծովային է: Ամառը
տաք է, հուլիսյան միջին ջերմաստիճանը +180 է, իսկ ձմեռը մեղմ է միջին հունվարյան
ջերմաստիճանը` -20: Մթնոլորտային տեղումները կազմում են 600-700 մմ:
Գետերը ջրառատ են,
դանդաղահոս և նավարկելի: Խոշոր գետերն են Օդերը, Վիսլան: Այս գետերը Կարպատներում
և Սուդետներում ունեն ջրաէներգետիկ նշանակություն: Գետերի վրա կառուցված
ջրամբարները կարգավորում են հոսքը, սակայն հաճախ ջրհեղեղներ են լինում գարնանը:
Լճերի քանակն անցնում է 9300-ից, որոնց մեծ մասն ունի սառցադաշտային ծագում և
ծանծաղ է:
Հարուստ է հողային ռեսուրսներով:
Հողերի մի մասը գերխոնավացած են կամ ճահճակալած:
Լեհաստանի նտառները կազմում են
տարածքի 28%-ը, 80%-ը փշատերև ծառեր են: Լեհերն ունեն հետեքրքիր հոգեբանություն,
եթե տարածքը չի օգտագործվում, ապա այնտեղ ծառ են տնկում:
Պետական կառուցվածքը
Նախագահը ընտրվում է 5 տարի, իսկ
պատգամավորները` 4 տարի ժամկետով: Պառլամենտը կազմված է երկու պալատից, սեյմից և
սենատից:
Բնակչությունը
Լեհական էթնոսի տարածման սահմանները
կապված են եղել պետության հզորացման և անկման հետ, մշտական փոփոխության են
ենթարկվել: Լեհերին բնորոշ է մշտական արտագաղթը, հատկապես Լատինական Ամերիկայի
երկրներ: Այսօր լեհական սփյուռը 12 մլն է: Այս ցուցանիշով աշխարհում
ամենախոշորներից մեկն է: Բնակչության բնական աճը շատ ցածր է` 0.67‰: Ծնելիությունը
կազմում է 10.64 ‰, իսկ մահացությունը` 9.97 ‰:: Կյանքի միջին տևողությունը 74.1
տարի է, կանայք` 78.5, տղամարդիկ` 70.0 տարի: Մահացությունների 68%-ը կապված է
արյան շրջանառության խանգարման և չարորակ ուռուցքների հետ:
Ազգային կազմը միատարր է.97,6%-ը
լեհեր են, 1,3%-ը գերմանացիներ, 0.6%-ը ուկրաինացիներ, 0,5%-ը բելոռուսներ:
Կրոնական կազմը միատարր է, 95%-ը կաթոլիկներ են, մնացածը` ուղղափառներ, լյութենականներ,
եհովայի վկաներ:
Ուրբանիզացման մակարդակը 64% է:
Խոշոր քաղաքներն են Վարշավան` 2,3 մլն, Լոձը` 842 հզ, Կրակովը` 751 հզ, Վրոցլավը`
644 հզ բնակչությամբ: Բնակչության միջին խտությունը 123 մարդ է 1կմ2
վրա, հատկապես խիտ է բնակեցված հարավային և կենտրոնական հատվածները:
Արդյունաբերական-ագրարային երկիր է: Տնտեսության
զարգացման աճը տարեկան կազմում է 1,3%: Լեհաստանը Կենտրոնական և Արևելյան
Եվրոպայում առաջին տեղն է գրավում ներքին համախառն արդյունքով` տարեկան 427,1 մլդ
դոլար: Լեհաստանի ներքին համախառն արդյունքի մեծ մասը` 65,9%-ը բաժին է ընկնում
սպասարկման ոլորտին:
Տնտեսության գլխավոր ճյուղը
արդյունաբերությունն է, որը տալիս է հնա-ի 31%-ը: Այս ճյուղում զբաղված է
աշխատուժի 22,1%-ը: Արդյունաբերական տարեկան աճը կազմում է 8,6%, ըստ 2003թ.-ի:
Զարգացած են վառելիքաէներգետիկ,
մեքենաշինական, թեթև և սննդի արդյունաբերական ճյուղերը: Վառելիքաէներգետիկ
համակարգը հիմնված է սեփական քարածխի և գորշ ածխի տեղական և ներմուծովի հումքի,
նավթի և բնական գազի վրա: Տարածաշրջանում առաջին տեղն է գրավում քարածխի հանույթվ`
137.1 մլն տ: Գլխավոր հանքը Վերին Սիլեզիան է: Քարածուխը ունի բարձր որակ:
Էլեկտրաէներգիայի տարեկան
արտադրությունը 135 մլդ կվժ է, որով առաջին տեղն է գրավում տարածաշրջանում:
Էլեկտրաէներգիայի 98.1%-ը տալիս են ջերմաէլեկտրակայաննները:
Ջերմաէլեկտրաէներգետիկան հիմնված է սեփական քարածխի, ներկրովի նավթի և բնական գազի
վրա: Զարգացած է սև և գունավոր մետաղաձուլությունը: Պողպատի տարեկան
արտադրությունը 10.2 մլն տ է: Սև մետաղաձուլության խոշոր կենտրոններն են
Դոբրովա-Գուռնիչան, Կատովիցեն, Խոժովը, Կրակովը, Չեստոխովան, Շչեցինը, Գլվիցեն:
Պղնձաձուլության ծավալներով
Լեհաստանը տարածաշրջանում առաջինն է: Տարեկան արտադրում է 400 հզ տ զտված պղինձ:
Կապարի և ցինկի արտադրության խոշոր կենտրոններն են Կատովիցե և Տանովսկ-Գուրան:
Ալյումինաձուլության կենտրոնը Կովինն է:
Մեքենաշինական ձեռնարկություններն
արտադրւմ են ծովային նավեր, վագոններ, լոկոմոտիվներ, տրակտորներ, գյուղատնտեսական
մեքենաներ, էլեկտրատեխնիկական, ռադիոէլեկտրոնային ապրանքներ: Բեռնատար և
ձկնորսական նավերի արտադրությունը զարգացած է Գդինիայում, Գդոնսկում, Շչեցինում,
լոկոմոտիվներին` Վրոցլավում և Պոզնանում, ավտոմեքենաներին` Վարշավայում և Լյուբլինում, ինքնաթիռներինը`
Վարշավայում և Մելեցում:
Լեհաստանը տարածաշրջանի
առաջատարներից է քիմիական արդյունաբերության մակարդակով: Այն հիմնված է տեղական
ծծմբի, կերակրի աղի, քարածխի, ներմուծովի նավթի, բնական գազի, ֆոսֆորիտներկ բազայի
վրա: Արտադրում է սինթետիկ կաուչուկ և մանրաթելեր, ազոտական և ֆոսֆորական
պարարտանյութեր, ռետինատեխնիկական ապրանքներ, լաքեր, ներկեր:
Թեթև արդյունաբերության
ձեռնարկություններն արտադրում են տեքստիլ ապրանքներ, որի ամենախոշոր կենտրոնը Լոձն
է: Բրդյա գործվածքներկ արտադրությամբ հայտնի է Բլեսկոբլյան, վուշի գործվածքով`
Չենստոխովան:
Գյուղատնտեսությունը
Այս ճյուղը համախառն ներքին
արդյունքի 3.1%-ը: Այս ճյուղը զբաղեցնում է աշխատուժի 27.5%-ը: Գյուղատնտեսության
համախառն ներքին արդյունքի կեսը տալիս է բուսաբուծությունը, մնացածը`
անասնաբուծությունը:
Երկրի վարելահողերի ընդհանուր
տարածքը 14 մլն հա է: Բուսաբուծության հիմնական կուլտուրան ցորենն է, որի տարեկան
արտադրանքը կարող է հասնել 8-9 մլն տ: Սակայն ցորենի քանակը չի բավարարում երկրի
պահանջները այդ պատճառով մեծ քանակությամբ ցորեն է ներկրում` 398 հզ տ և
արտահանում 3 հզ տ:
Ինչու՞ է 3 հզ տ արտահանում, եթե
պետք է ներկրի: Ցորենի մշակության գլխավոր կենտրոնը հարավ-արևելյան շրջաններն են,
սակայն հյուսիս և հյուսիս-արևելյան շրջաններում էլ են մշակում: Երկրորդ
հացահատիկային կուլտուրան գարին: Մշակում են նաև շաքարի ճակնդեղ, հիմնականում
Վիսլայի հովիտում, Ծխախոտ` հարավ-արևելքում, երկարաթել վուշ`ամենուրեք: Այստեղ մեծ
տարածում ունի նաև կարտոֆիլի մշակումը:
Անասնաբուծության ճյուղերից
զարգացած է խոզաբուծությունը, խոշոր եղջերավոր կաթնամսատու անասնաբուծությունը,
թռչնապահությունը: Վերջինիս պատճառով տարածաշրջանում ձվի արտադրությամբ առաջինն է:
Տրանսպորտը
Տարածաշրջանում առաջին տեղն է
զբաղեցնում երկաթուղային ցանցի մեծությամբ, բեռնափոխադրումների ծավալով:
Երկաթուղային տրանսպորտը մեծ դեր է խաղում, քանի որ երկաթուղով տեղափոխում են
ածուխ և հանքաքար: Վարշավային Կրակով երթևեկում են ճեպընթաց գնացքներ: Լեհաստանի
համար կարևոր նշանակություն ունի արևմուտքից արևելք ձգվող ճանապարհները, որոնցով
մեծ քանակությամբ ներքին փոխարդումներ է կատարվում: Այս ճանապարհները նաև ԱՊՀ
երկրները կապում են արևմտաեվրոպական երկրների հետ: Ունի զարգացած ծովային
տրանսպորտ, որի դերը ավելի է մեծանում, քանի որ արտադրանքի ծավալները աստիճանաբար
մեծանոմ են: Խոշոր նավահանգիստներն են Գդնակը, Գդինյան, Շչեցինը: Նավահանգիստներո
փոխադրվում է քարածուխ, հանքաքար, ֆոսֆորական հումք: Նավարկելի ներքին ջրային
ուղիների երկարությունը 3997 կմ է: Ավելի շատ նավարկություն է կատարվում Օդրա,
Վիսլա գետերով, Գիլիվիցկյան ջրանցքով:
Արտաքին տնտեսական կապերը
Արտահանման ծավալները կազմում են
57,6 մլդ դոլար, ներմուծմանը` 63,65 մլդ դոլար, երկրորդն է Չեխիայից հետո:
Արտահանում է մեքենաներ ու սարքավորումներ, գյուղատնտեսական ապրանքներ: Արտահանման
50,1%-ը բաժին է ընկնում Եվրամիության երկրներին: Ներմուծում է մեքենաներ ու
սարքավորումներ, այլ ապրանքներ: Գլխավոր գործընկերներն են Գերմանիան , Իտալիան և
Ռուսաստանը:
Լեհերեն
Հնդեվրոպական լեզվաընտանիքի բալթիկ-սլավոնական լեզվախմբի լեզու է։ Լեհաստանում և Պոլոնիայում լեհերենը որպես մայրենի լեզու օգտագործում է շուրջ 44 միլիոն մարդ: Այն պետական լեզու է Լեհաստանում: Ըստ աշխարհի լեզուների դասակարգման լեհերենը 22-րդն է:
Վերջաբան
Լեհաստանը հարուստ երկիր է: Այս երկրում կարող է զարգացում ապրել
տնտեսության բազմաթիվ ճյուղեր: Իր աշխարհագրական դիրքի շնորհիվ նա կարող է բեռներ տեղափոխելու
միջոցով վաստակել այնպիսի գումարներ, որոնց շնորհիվ էլ կարող է դառնալ առաջատար երկիր:
Комментариев нет:
Отправить комментарий